Άρθρο του Δημήτρη Ευαγγελινού, Μαιευτήρα Χειρουργού Γυναικολόγου MD-PhD Διδάκτωρ Πανεπιστήμιου (Δ.Π.Θ)

Το κίνημα αλλαγής δυστυχώς δεν κατάφερε να φέρει την ελπίδα του φθινοπώρου για αλλαγή σελίδας στην κεντροαριστερά.

Το ζητούμενο κάθε κόμματος δεν είναι να αποτελεί ως κόμμα ένα χρήσιμο συμπλήρωμα, αλλά με τις προγραμματικές θέσεις του να δίνει ελπίδα και προοπτική στον ελληνικό λαό.

Αν θέλουμε πραγματικά να είμαστε χρήσιμοι για την κοινωνία και την πατρίδα πρέπει να οικοδομήσουμε μια κεντροαριστερά με γερά θεμέλια και όχι φοβική με τάσεις εκδίκησης σε κάθε αντίθετη άποψη.

Δυστυχώς βλέπουμε να θριαμβεύουν οι μηχανισμοί διάσωσης χωρίς να διστάζουν σε τίποτα.

Αυτοί που παλεύουν για μια ιδέα, χωρίς ποτέ να έχουν ζητήσει να το εξαργυρώσουν με κανένα κυβερνητικό ή έμμισθο δημόσιο αξίωμά συνεχώς λιγοστεύουν. 

Την πάγια και δοκιμασμένη τακτική που εφαρμόζει αυτός ο πολιτικός χώρος τα τελευταία χρόνια (που έγινε η "ΚΙΒΩΤΟΣ" των δεινοσαύρων του ΠΑΣΟΚ) , εφάρμοσε και η Γεννηματά. στον Βενιζέλο. Εφαρμόζοντας την συμβουλή του τυράννου της Μιλήτου Θρασύβουλου προς τον τύραννο της Κορίνθου Περίανδρο όπως ιστορεί ο Ηρόδοτος [ Ε' βιβλίο κεφ 92 ] να τσακίζει τα πιο ψηλά στάχυα.

Σαφώς για το ποιος θα είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας είναι απόφαση του προέδρου του κάθε κόμματος όπως και η συγκρότηση των ψηφοδελτίων σε όλη την επικράτεια.

Άρα και το όποιο αποτέλεσμα βαραίνει τον εκάστοτε αρχηγό.

Ας ελπίσουμε η κεντροαριστερά να βρει νέα πυξίδα και σαφή προσανατολισμό μετά τις εκλογές του Ιουνίου.