Με τη δέουσα λαμπρότητα τίμησαν οι Μουδανιώτες την Παναγία Κορυφινή και συμμετείχαν με ευλάβια στην μεγάλη λιτανεία της Ιεράς Εικόνας της Παναγιάς μέσα στην πόλη των Ν.Μουδανιών.
Νωρίτερα τελέσθηκε πανηγυρικός Μέγας Εσπερινός για το Γενέσιο της Θεοτόκου και στη ακολούθησε η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας Κορυφινής που έφεραν οι πρόσφυγες από την Καλόλιμνο της Μ. Ασίας.
Το πρωί θα τελεσθεί Αρχιερατική Θ.Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κασσανδρείας κ.κ.Νικοδήμου στον Ιερό Ναό της Παναγίας Κορυφινής.
Από το λόφο της Αγίας Κορφής Καλολίμνου στο λόφο της Παναγίας Κορφινής στα Ν. Μουδανιά.
“Εύλαλα τα χείλη των ευσεβών, των καταφιλούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την μεταφερθείσα εκ νήσου Καλολίμνου, Μαρίαν την Παρθένον την Κορυφηνιώτισαν”
“… την πήρε η γιαγιά μου, η Αμαλία, την εικόνα από την εκκλησία, την τύλιξε μέσα σε μία κουρελού, πήρε τα δύο παιδιά της τον Αντώνη και τον Θανάση και ένα μπόγο με όσα ρούχα μπόρεσε να βάλει μέσα και κατέβηκε στο λιμάνι. Στο λιμάνι υπήρχαν στρατιώτες, που ψάχνανε, να δουν τι κουβαλάει καθένας μαζί του. Ένας στρατιώτης σήκωσε το όπλο του, να κτυπήσει τον μπόγο, που ήταν τυλιγμένη η εικόνα, να δει τι έχει τυλιγμένο στην κουρελού και εκείνη την στιγμή η γιαγιά μου, ίσως ήταν και θεού φώτιση, είπε στο στρατιώτη “μη σε παρακαλώ σπάσεις τον καθρέπτη, που πήρα από το σπίτι μου, γιατί το μόνο που έχω μαζί μου είναι ο καθρέπτης και τα δυο μου παιδιά”. Ο δε στρατιώτης σεβάστηκε την επιθυμία της και την άφησε να μπει στο καράβι με τα δύο της παιδιά. Ο πρώτος σταθμός του καραβιού ήταν στην Λήμνο. Η γιαγιά μου πήρε την εικόνα και την πήγε στην εκκλησία, την παρέδωσε με την προϋπόθεση να πάει, να την ξαναπάρει. Πρέπει να της έδωσαν κάποια βεβαίωση για την παραλαβή της εικόνας. Εγκαταστάθηκε στα Νέα Μουδανιά και το 1929 η γιαγιά μου μαζί με τον Νεόφυτο Κουβράκη και ακόμη ένα Καλολιμνιώτη, που δεν θυμάμαι το όνομά του, και με την βοήθεια του Μητροπολίτη Ειρηναίου φέραν την εικόνα στα Νέα Μουδανιά. Την κράτησε στο σπίτι της και παράλληλα και άλλοι Καλολιμνιώτες παίρναν την εικόνα στα σπίτια τους. Κάθε 8 Σεπτεμβρίου ημέρα εορτασμού του Γενεσίου της Θεοτόκου την πήγαινε στον πρώτο ξύλινο ναό του Αγίου Γεωργίου στα Νέα Μουδανιά....”
“…..Τελευταία στιγμή αφού ετοιμαστήκαν όλα, λέει κάποιος α!! την Αη Κορφινίτσα μας; Που την αφήκαμε; “εγώ, λέει, θα πάω να την φέρω”, η Αμαλία, η μάνα του Αντώνη του σιδερά του Κουβράκη. Κοπελάρα, λοιπόν, δυο μέτρα πήγε, ανέβηκε στο μπαΐρι της Παναγίας Κορφινής, την πήρε, σανίδια ήταν τότε, τώρα την φορτώσαν ασήμια, πήγε και την έφερε. Την πήγαν στη σανιδένια την εκκλησία, εδώ ήταν μια σανιδένια εκκλησία και τα σπίτια ήταν, όταν πρωτοήρθανε, αντίσκηνα.”
(Αποσπάσματα από αφηγήσεις-μαρτυρίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο Η ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΟΣ γλυκιά-πικρή πατρίδα).
Φωτογραφία του 1972 , η εικόνα μέσα στο μικρό εκκλησάκι της Παναγίας Κορυφινής (της Β.Παπαδοπούλου).
halkidikinews.gr
