Ένας από τους πολλούς νεομάρτυρες της πίστης, που είναι σχεδόν άγνωστος, είναι και ο Άγιος Ζαφείριος, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 11 Ιουνίου.

Το 1821 με την επανάσταση της Χαλκιδικής πολλοί κάτοικοι των χωριών της περιοχής κατέφυγαν με τις οικογένειές τους στο Άγιον Όρος, προκειμένου να διαφύγουν της σφαγής και του εξανδραποδισμού των Τούρκων.

Πολλοί Χαλκιδικιώτες αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν, τιμωρήθηκαν από τους Τούρκους και δέχτηκαν τον στέφανο του μαρτυρίου.

Ένας από αυτούς ήταν και ο νεαρός Ζαφείριος. Έφηβος στην ηλικία, ήταν από τα νεαρά παιδιών που οδηγήθηκαν από το Άγιο Όρος στη Θεσσαλονίκη και παρέμεινε πιστός στον Χριστό. Ο ακριβής τόπος καταγωγής του είναι ακόμη άγνωστος, σίγουρα ωστόσο ήταν κάποιο από τα χωριά της Χαλκιδικής. Ίσως η πρόνοια του Θεού να μας φανερώσει κάποια στιγμή το χωριό του νεομάρτυρα. 

Η ακολουθία του Αγίου Ζαφειρίου συντέθηκε από τον Αθανάσιο Σιμωνοπετρίτη και η μνήμη του τιμάται στις 11 Ιουνίου και στην Σύναξη των Αγιορειτών Πατέρων (η Κυριακή μετά των Αγίων Πάντων).


Στόν κώδικα 743 (6250) της Ρωσικής Μονής του Αγίου Παντελεήμονος του Αγίου Όρους σημειώνεται:

«Εἰς τό Ἁγιώνυμον Ὄρος τοῦ Ἄθω κατά 1821, 1822, 1823, ὅτε ἐξεράγη εἰς τήν Ἑλλάδα ἡ ἐπανάστασις, ἦλθεν ὁ Ἀμπομπούτ πασᾶς τῆς Θεσσαλονίκης καί ὑπέταξεν τό Ὄρος καί πολλά δεινά συνέβησαν. Εἶτα ἀποστείλας ἀνθρώπους ἰδικούς του εἰς τό Ὄρος, ἐσύναξαν τά εὑρισκόμενα παιδία, 70 τόν ἀριθμόν, καί ἤγαγον αὐτά εἰς τήν Θεσσαλονίκην καί τά ἐτούρκευσαν. Ἕνα δέν μόνον ἐστάθη σταθερόν εἰς τήν πίστιν καί ἐμαρτύρησεν, ὀνόματι Ζαφείριος».
Ἡ μνήμη του, ἄγνωστη στούς Συναξαριστές, τιμᾶται κατά τήν Σύναξη Ἁγιορειτῶν Πατέρων (μ. Μωϋσέως Ἁγιορείτου αὐτ. σελ. 605).