"Είναι αδιανόητη  κατάσταση που βιώνουμε όλοι οι υπηρετούντες στις παγωμένες κυριολεκτικά αστυνομικές υπηρεσίες του Νομού μας και έχουμε φτάσει στο σημείο  να εκλαμβάνουμε πια ως δεδομένο ότι στα Τμήματα δεν υπάρχει θέρμανση" λένε στην επιστολή τους προς το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων, τα μέλη του ΔΣ της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Χαλκιδικής.

Οι ι υπηρεσίες της Διεύθυνσης Αστυνομίας Χαλκιδικής και των 500 αστυνομικών εργάζονται σε συνθήκες μεσαίωνα χωρίς το προφανές, την ύπαρξη θέρμανσης στο εργασιακό τους περιβάλλον σε μια περίοδο που στο μεγαλύτερο κομμάτι της Χαλκιδικής επικρατούν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.

Διαβάστε πως περιγράφει η Ένωση την κατάσταση που επικρατεί:

"  Είμαστε για ακόμα μία φορά στην δυσάρεστη θέση να αιτηθούμε το έλασσον στοιχειώδες για οποιονδήποτε εργαζόμενο υπό οποιοδήποτε καθεστώς απασχόλησης σε ένα σύγχρονο κράτος του δυτικού κόσμου. Το στοιχειώδες αυτό δεν είναι άλλο από την καθαριότητα και την θέρμανση στον χώρο εργασίας.

          Με έμφαση στο δεύτερο λόγω επικαιρότητας, αφορμή για την παρούσα όχληση,  είναι το κύμα κακοκαιρίας το οποίο έχει πλήξει ολόκληρη την ελληνική επικράτεια και εν προκειμένω και τον νομό Χαλκιδικής. Δεν υπάρχουν πολλά να πούμε επί του ζητήματος της θέρμανσης των Υπηρεσιών στον Νομό μας αρκεί να  περιοριστούμε στην κουβέντα ότι «δεν υπάρχει θέρμανση». Είναι ήδη γνωστή και επανειλημμένως διατυπωθείσα η δυσφορία και η αγανάκτηση όλων ημών για την αδιανόητη  κατάσταση που βιώνουμε όλοι οι υπηρετούντες στις παγωμένες κυριολεκτικά υπηρεσίες του Νομού μας, οι οποίοι έχουμε φτάσει στο σημείο  να εκλαμβάνουμε πια ως δεδομένο ότι στα Τμήματα δεν υπάρχει θέρμανση.

Όπως είναι ήδη γνωστό σε Εσάς, χορήγηση πετρελαίου στις Υπηρεσίες  της Χαλκιδικής έλαβε χώρα περίπου τον Ιανουάριο του 2018. Έκτοτε  για το έτος 2018 υπήρξε διαγωνισμός για την Χαλκιδική δυστυχώς όμως οι όροι που υπήρχαν ήταν  εξαρχής αποτρεπτικοί, μιας και μεταξύ άλλων δεν  είχε ληφθεί υπόψη ούτε η γεωγραφική ιδιομορφία της περιοχής μας, ούτε ότι στο Νομό μας δεν υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να καλύψουν ένα τέτοιου είδους διαγωνισμό και έτσι οι ενδιαφερόμενοι απέσυραν εν τέλει το ενδιαφέρον τους πριν καν ολοκληρωθεί η ανάγνωση όλων των όρων της σύμβασης.

         Το αποτέλεσμα είναι όλες οι Υπηρεσίες της Δ.Α.Χαλκιδικής και πλέον των 500 συναδέλφων αστυνομικών να εργάζονται σε συνθήκες μεσαίωνα χωρίς το προφανές, την ύπαρξη θέρμανσης στο εργασιακό τους περιβάλλον σε μια περίοδο που στο μεγαλύτερο κομμάτι του Νομού επικρατούν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (πολύ κάτω από 0 Cο).

Ελλείψει πετρελαίου προσπαθούμε όλοι με παυσίπονα να περιορίσουμε όσο γίνεται το πρόβλημα. Η τραγική αυτή κατάσταση μας φέρνει στο σημείο να υποχρεωνόμαστε μέχρι παρεξηγήσεως και να παρακαλάμε για την θέρμανση του χώρου εργασίας μας, πράγμα που μας κάνει να ντρεπόμαστε, διότι παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε, έχουμε μάθει να κάνουμε περήφανα την δουλειά μας και αυτές οι καταστάσεις μας θλίβουν διότι το λειτούργημά μας και το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας το πονάμε πραγματικά.

           Η χρήση θερμαντικών σωμάτων (air condition κλπ), όταν και όπου αυτά υπάρχουν και είναι σε καλή κατάσταση, είναι ακόμα ένα παυσίπονο με σημαντικές παρενέργειες.  Χαρακτηριστικό και διόλου μεμονωμένο παράδειγμα αποτελεί το κτήριο της Διεύθυνσης Αστυνομίας Χαλκιδικής όπου συστεγάζονται το Α.Τ Πολυγύρου (με κρατητήρια με ποινικούς κρατουμένους), το Τ.Τ. Πολυγύρου, το Τ.Α. Πολυγύρου και το Επιτελείο, όπου  όταν οι συνάδελφοι επιχειρούν να λειτουργήσουν οποιοδήποτε θερμαντικό σώμα, ανά  τακτά χρονικά διαστήματα, διακόπτεται η ηλεκτροδότηση σε ολόκληρη την Διεύθυνση γιατί  η ηλεκτρολογική εγκατάσταση δεν έχει προβλεφθεί για Δημόσια Υπηρεσία αλλά για οικιακή χρήση(!!!!!!!), με αποτέλεσμα να διακόπτονται αυτομάτως όλες οι εργασίες στο κτήριο και  με κίνδυνο να καταστραφεί όλος ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός την Διεύθυνσης. Πρόκειται για εικόνες που προκαλούν λύπη και όμως για τους συναδέλφους είναι η καθημερινότητά τους.

         Εξίσου αδιανόητο και όμως πραγματικό αποτελεί και το γεγονός ότι ΚΑΙ η καθαριότητα στις Υπηρεσίες του Νομού μας έχει καταστεί πολυτέλεια. Για το έτος 2018 λόγω και πάλι  διαδικαστικών ζητημάτων και επιπλοκών, η καθαριότητα στα Τμήματα ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο (2018) και έληξε με το τέλος του χρόνου κρατώντας μας και πάλι σε αναμονή και κυριολεκτικά αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι το 2019. Μέχρι τότε θα επαναληφθεί η εθελοντική προσφορά των συναδέλφων αστυνομικών να μεριμνούν οι ίδιοι τόσο για να προμηθεύονται τα απαραίτητα καθαριστικά όσο και για να καθαρίζουν τα τμήματα όπου υπηρετούν, εκτός των λοιπών καθηκόντων τους και επιπλέον αυτών, παρ’ όλο που οι ίδιοι δεν έχουν ούτε την οικονομική δυνατότητα, ούτε την πολυτέλεια του χρόνου, μιας και πρόκειται για υπηρεσίες με εξαιρετικά μεγάλο φόρτο εργασίας, για τους χιλιοειπωμένους από την Ένωσή μας λόγους.

        Στο σημείο αυτό θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι η αντίρρησή μας σε αυτή την κατάσταση ουδέν ψήγμα υπεροψίας ή υποτίμησης των εργασιών καθαριότητας και των εργαζομένων σε αυτήν. Κάθε άλλο είναι εξέχουσας σημασίας, όμως επιτρέψτε μας, δεν είναι αυτός ο σκοπός και ο στόχος της δουλειάς ενός Αστυνομικού.

        Είναι αποτροπιαστικό το θέαμα σώρευσης των σκουπιδιών στα Τμήματα σε συνδυασμό με την έντονη δυσοσμία, ώστε να καθίσταται εν τέλει η κάθε υπηρεσία ένα παθογόνο περιβάλλον με έντονο τον κίνδυνο μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών.

Όλη αυτή η κατάσταση καθημερινά θέτει σε κίνδυνο το ύψιστο αγαθό της  υγείας τόσο των συναδέλφων όσο και των πολιτών, που προσέρχονται στα Τμήματα αλλά και των κρατουμένων, που κρατούνται στα κρατητήρια αυτών. Δεν χρειάζεται καν να  αναφερθούμε στην τεράστια βλάβη που υφίσταται το κύρος της Υπηρεσίας και του Κράτους όταν προσέρχονται στα Τμήματα πολίτες τόσο ημεδαποί όσο και οποιασδήποτε άλλης υπηκοότητας (λάβετε υπ’ όψιν ότι ο Νομός συγκεντρώνει πλείστους αλλοδαπούς που απασχολούνται / δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς της οικονομίας) . Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε ούτε στους κινδύνους που  δημιουργούν αυτές οι ελλείψεις για τους κρατουμένους στα κρατητήρια των Τμημάτων – υπό αυτές τις τριτοκοσμικές συνθήκες – και τις αξιώσεις που πιθανόν θα εγείρουν λόγω κατάφορης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

        Η αναζήτηση ακόμα ακόμα και ποινικών ευθυνών στην ζοφερή αυτή κατάσταση που συνιστά κατ’ εξακολούθηση έκθεση σε κίνδυνο των συναδέλφων που επανδρώνουν τις Υπηρεσίες δεν είναι της παρούσης. Γιατί με αυτή την επιστολή για ακόμα μία φορά δεν ζητούμε ευθύνες και δεν ψάχνουμε τρόπο να δημιουργήσουμε εντυπώσεις.

Ζητούμε ΛΥΣΗ. Λύση άμεση και  οριστική.

Με την ειλικρινή πεποίθηση ότι θα ενσκήψετε στα προβλήματα αυτά που είναι θέματα φλέγουσας επικαιρότητας. "