Τη μακραίωνη μεταλλευτική της ιστορία σχεδιάζει να αξιοποιήσει η ανατολική Χαλκιδική, με τον δήμο Αριστοτέλη να πρωτοστατεί σε πρωτοβουλία δημιουργίας δικτύου πόλεων με ανάλογο παρελθόν. Μάλιστα, στις 27 και 28 Απριλίου θα συναντηθεί στο Στρατώνι με άλλους επτά δήμους της χώρας που έχουν μεταλλευτική ιστορία, τον δήμο Λαυρεωτικής, τον δήμο Μήλου, τον δήμο Πολυγύρου, τον δήμο Δράμας, τον δήμο Παγγαίου και τον δήμο Θάσου, ώστε να υπογραφεί σχετικό μνημόνιο συνεργασίας και να δρομολογηθεί η δημιουργία του δικτύου. Στη συνάντηση έχουν προσκληθεί να συμμετάσχουν και δύο σκανδιναβικές πόλεις, η σουηδική Falun και η φιλανδική Kittila, που αξιοποιούν εδώ και χρόνια το μεταλλευτικό τους δυναμικό για τουριστικούς λόγους.
Είναι ενδεικτικό πως η Falun έχει μετατρέψει σε μεταλλευτικό μουσείο ένα open pit ανενεργού μεταλλείου, στο οποίο μάλιστα έχει βασίσει 57 μορφές τουρισμού και υποδέχεται ετησίως πάνω από 100.000 τουρίστες γι’ αυτόν τον σκοπό. Στόχος είναι το δίκτυο, με ιδρυτικά μέλη τους οκτώ δήμους, να εμπλουτίζεται κάθε χρόνο και με πόλεις από ευρωπαϊκές χώρες και από τον Καναδά, ώστε να εξασφαλιστούν πολλών μορφών τουριστικές ανταλλαγές, πολιτιστικές, σχολικές και άλλες.
Το ιστορικό νήμα
Ο δήμος Αριστοτέλη, θέλοντας να «χτίσει» νέους τουριστικούς δρόμους πάνω στη μεταλλευτική ιστορία της ανατολικής Χαλκιδικής, που ξεκινά ήδη από τους χρόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προχώρησε σε καταγραφή των σχετικών ιστορικών δεδομένων. Όπως αναφέρει στη Voria.gr η σύμβουλος τουρισμού του δήμου, Μαρία Πάππα, το κοίτασμα στην περιοχή ξεκινά από το Παγγαίο και φτάνει στην Ολυμπιάδα και το Μαντέμ Λάκκο, δίνοντας χρυσό με διαλείμματα επί 25 αιώνες. Ο δε πλούτος από τη μεταλλευτική δραστηριότητα της περιοχής αποτέλεσε σε μεγάλο βαθμό τροφοδότη της οικονομίας της Μακεδονίας, προκάλεσε πολέμους και επέτρεψε στον Μεγαλέξανδρο να πραγματοποιήσει την εκστρατεία του στην Ασία. Ακόμα και ο Θουκυδίδης διέθετε ένα μεταλλείο στην Σκαπτή Ύλη στην περιοχή της Καβάλας.
Σύμφωνα με τον δήμο, στην Ολυμπιάδα υπάρχουν μέχρι σήμερα μεταλλευτικές στοές όπου έσκαβαν οι δούλοι της αρχαίας εποχής. Η μεταλλευτική ιστορία όμως συνεχίστηκε και στο Βυζάντιο. Το μεταλλευτικό κέντρο της περιοχής κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν τα Σιδηροκαύσια, τοπωνύμιο που εμφανίζεται για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα, ενώ η πρώτη ξεκάθαρη ιστορική απόδειξη μεταλλευτικής δραστηριότητας χρονολογείται το 1346. Σύμφωνα με την ιστορική καταγραφή, τα μεταλλεία ευημέρησαν κατά κύριο λόγο κατά τη διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο πρώτος γνωστός κανονισμός για τη λειτουργία τους εκδόθηκε από τον Μουράτ τον Β’ (1421-1451) και ακολουθήθηκε από τον κανονισμό του διαδόχου του, Μωάμεθ του Κατακτητή. Μάλιστα, κατά την Τουρκοκρατία οι ντόπιοι από τα Μαντεμοχώρια στη Χαλκιδική και τα Αμπελάκια στη Λάρισα κατάφεραν να εξαγοράσουν τα θρησκευτικά τους δικαιώματα χάρη στον μεταλλευτικό πλούτο, ο οποίος βοήθησε και στην Επανάσταση της Χαλκιδικής.
Image
Τον 20ο αιώνα η ιστορία του Ζορμπά που κατοικούσε στο Παλαιοχώρι και δούλεψε επί χρόνια στα μεταλλεία ήρθε να προστεθεί στο μεταλλευτικό αυτό ιστορικό… νήμα. «Όλα αυτά σκεφτήκαμε πως θα ήταν ιδανική βάση για τη δημιουργία ενός Δικτύου Πόλεων με Μεταλλευτική Ιστορία» λέει ο δήμαρχος Αριστοτέλη, Στέλιος Βαλιάνος.
Μάλιστα, ο δήμος σχεδιάζει τη χάραξη μεταλλευτικών διαδρομών, ενώ έχει καταθέσει στο υπουργείο Τουρισμού πρόταση για τη δημιουργία καταδυτικού μεταλλευτικού πάρκου στη θαλάσσια περιοχή του Στρατωνίου, όπου θα εκτίθεται παλαιός μεταλλευτικός εξοπλισμός άνω των 100 ετών.
πηγή: voria.gr
