Του Στέλιου Βαλιάνου, Δικηγόρου-Περιφερειακού Συμβούλου Χαλκιδικής

Με μοναδικό πρόσχημα την αποσυμφόρηση των φυλακών, η Κυβέρνηση συνεχίζει στον ίδιο λανθασμένο δρόμο της πρόωρης αποφυλάκισης επικίνδυνων εγκληματιών.

Με την επέκταση του νόμου Παρασκευόπουλου για άλλο ένα χρόνο , καθίσταται δυνατή η αποφυλάκιση τρομοκρατών, εμπόρων ναρκωτικών, καταχραστών του δημοσίου κλπ οι οποίοι δεν έχουν εκτίσει παρά μέρος μόνο της ποινής τους .
Χωρίς σχέδιο στην αντιεγκληματική πολιτική, χωρίς κανένα έλεγχο στην προσωπικότητα του κρατουμένου, χωρίς ασφαλές δείγμα για το αν επήλθε ο σωφρονισμός του καταδικασθέντος φυλακισμένου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, με χθεσινή τροπολογία του, δίνει τη δυνατότητα αποφυλάκισης σε όποιον έχει συμπληρώσει μικρό μέρος της επιβληθείσας ποινής του.

 Ευτυχώς..., βελτιώνοντας την προηγούμενη διάταξη, εξαιρούνται όσοι κρατούνται για ανθρωποκτονίες, βιασμούς και ληστείες.

 Αν δεν επαρκούν οι φυλακές και τα καταστήματα κράτησης, πρέπει να χτίσουμε καινούργια, τουλάχιστον μέχρι την ώρα που θα μετατραπούμε σε κοινωνία αγγέλων.

 Δεν έχει λογική να παραδίδονται, ελεύθεροι στην κοινωνία, επικίνδυνοι και αμετανόητοι εγκληματίες που δεν έχουν σωφρονιστεί. Δεν μπορεί η επίσημη πολιτεία να γίνεται αρωγός διακεκριμένων εγκληματιών που έχουν επιδείξει εξόχως αντικοινωνική και έκνομη συμπεριφορά.

 Χρειαζόμαστε συγκροτημένη αντιεγκληματική πολιτική. Προώθηση του θεσμού του ηλεκτρονικού βραχιολιού, εναλλακτικοί τρόποι  έκτισης των ποινών,  προώθηση νέου σύγχρονου Ποινικού Κώδικα που θα εξορθολογήσει συνολικά το πλαίσιο των ποινών είναι μερικές από τις  πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν και να εμφυσήσουν το αίσθημα της ασφάλειας.

Η πρόωρη αποφυλάκιση ενός κοινού εγκληματία, με αποκλειστικό κίνητρο να αδειάσουν οι όντως ασφυκτιούσες φυλακές, στέλνει το λάθος μήνυμα προς το οργανωμένο έγκλημα και προς το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που ρέπει στην παραβατικότητα. Χάνεται οριστικά, για τον επίδοξο παραβάτη, ο αποτρεπτικός χαρακτήρας της απειλούμενης ποινής και δημιουργεί, ταυτόχρονα, συνθήκες φόβου και ανασφάλειας προς τους πολίτες, κόντρα στο αυταπόδεικτο αξίωμα ότι η ελευθερία του πολίτη περνάει μέσα από την ασφάλεια στη δημόσια τάξη