Με έναν από τους κορυφαίους Έλληνες διηγηματογράφους, τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη, ξεκινάει την Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018 το νέο πρόγραμμα βιβλιοπαρουσιάσεων, που υλοποιεί το Μορφωτικό – Πολιτιστικό – Αθλητικό και κοινωνικό Νομικό Πρόσωπο του Δήμου Πολυγύρου «Αριστοτέλης» σε συνεργασία με ελληνικούς εκδοτικούς οίκους. 

Συγγραφείς νέων και παλαιότερων βιβλίων θα μιλούν για το έργο τους και θα συζητούν με το αναγνωστικό κοινό σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα

Λίγα λόγια για την συγγραφέα.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953 και σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε σε εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, έγραψε σενάρια για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ και το σενάριο για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Όλα είναι δρόμος" σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη. Διεύθυνε την εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" και τα περιοδικά "Θ-97" (Βραβείο Ιπεκτσί), "Τάμαριξ" και "Χίλια Δέντρα". Διετέλεσε διευθυντής του καλλιτεχνικού περιοδικού "Πανσέληνος" της "Κυριακάτικης Mακεδoνίας" που τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό βραβείο European Newspaperdesign Awards 2000. Η συλλογή διηγημάτων του "Η Στενωπός των υφασμάτων" τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο διηγήματος το 1993. Συνεργάστηκε επί δύο χρόνια με την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία".

Το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση. Το 2012 έλαβε το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών "Πέτρος Χάρης" για το βιβλίο του "Περιπολών περί πολλών τυρβάζω" (Εκδόσεις Πατάκη). Διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. της ΕΡΤ-3 και διευθυντής της καλλιτεχνικής ζώνης του 102 Fm της ΕΡΤ-3. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΜΘ και του Δ.Σ του Μορφωτικού της Ιδρύματος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων Αθηνών. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ολλανδικά, τα τσέχικα, τα εβραϊκά, τα ουγγρικά και τα ιταλικά.

ΝΤΕΠΟ -Περιγραφή

Στη γραμμή, στην παραίσθηση μεταξύ ύπνου και ξύπνου μισοβλέπω ακόμα ιστορίες (κρύβε-μίλα) που μπλέκονται με άλλες, δικές μου, ή τρίτων, προηγούμενες κι επόμενες. Από τσιγάρο σε τσιγάρο μετακινούνται αυθαίρετα στα πίσω λατομεία του νου ως τακτικοί θαμώνες, ή κατάδικοι που χωρίζονται, χάνονται κι επανέρχονται ίδιες και διαφορετικές. Παλιά σκυλιά που κοπάδιασαν στη μνήμη και γαυγίζουν μετά θάνατον. Σαν να βγάζεις δυό, τρία τομάρια από ένα πρόβατο, ή σαν την υστεροφημία ενός φιλιού. Πέσε-σήκω αλλοιώνονται πάλι όλα, οπότε κρατώ συνάψεις και νήματα μπλέκοντάς τα με νέες, αιωρούμενες εικόνες και θαμμένα γεγονότα που μεταβάλλονται διαρκώς απ’ την επεξεργασία και την επινόηση, φτιάχνοντας ρευστούς τάπητες-απολυτίκια πεταμένα στο νερό. Ξαναγεννιέται ο πολφός των λέξεων και οι σπαστές αυτές αφηγήσεις γίνονται ντεπό, θυρίδες για το αύριο που θα έχω ένδεια φωσφόρου. Αν και όλα, εντέλει, σπαργανώνονται στην περιοχή του απρόσληπτου.