Το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με απόφασή του πρόσθεσε μια ακόμα δικαίωση στον τ. Δήμαρχο Αριστοτέλη, Χρήστο Πάχτα στη γνωστή υπόθεση με τον πρώην υπουργό, Πάνο Καμμένο.

Ο Χρ. Πάχτας σε πολυσέλιδη ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:

" Μόλις πρόσφατα, ένα ακόμα  Δικαστήριο,  το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης πρόσθεσε μια ακόμα δικαίωση απέναντι στους υβριστές και τους συκοφάντες.

Ο κ. Καμμένος ήδη έχει καταδικαστεί τελεσίδικα  στην καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης για τη θλιβερώς γνωστή δημόσια προτροπή του «Λιντσάρετε τον Πάχτα. Πρέπει να μην μπορεί να κυκλοφορήσει. Εγώ μαζί σας.». Τον ακολούθησε το κομματικό έντυπο του ΣΥΡΙΖΑ, που επίσης καταδικάστηκε, όταν, κινούμενο  στον ίδιο ολισθηρό δρόμο με τον  υβριστή και συκοφάντη  Καμμένο, αναφέρονταν στη δημοτική μας αρχή  και παρουσίαζε το Δήμαρχο ως διαπλεκόμενο και ανέντιμο πολιτικό, που έχει ταχθεί στην υπηρεσία ιδιωτικών συμφερόντων και δη στη «νομιμοποίηση» δραστηριοτήτων που φέρονταν να βλάπτουν το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων της περιοχής.

Το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, με την τελευταία,  με αριθμό 4791/2020 απόφασή του, επιβάλλει νέα καταδίκη στον κ. Καμμένο, υποχρεώνοντας τον  σε νέα καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω νέας ηθικής βλάβης που, πάλι υπαίτια, προκάλεσε. Αυτή τη φορά  για την τελευταία μιας σειράς αθλιοτήτων που υποχρεωθήκαμε να αντιμετωπίσουμε. Για το θέμα της αποδοχής των δωρεών για το δήμο μας από την ιδιωτική μεταλλευτική εταιρία που δραστηριοποιείται στην περιοχή.



Η  ευθύνη μιας τοπικής κοινωνίας είναι να διεκδικεί και να κατοχυρώνει, προς όφελός της, τη μεγαλύτερη δυνατή προστιθέμενη αξία  οποιασδήποτε επένδυσης της περιοχής της.

Όπως είχαμε υποχρέωση διοικώντας το δήμο, εξαντλήσαμε κάθε δυνατότητα οφέλους της τοπικής κοινωνίας από τη μεταλλευτική δραστηριότητα  στην περιοχή.

Μετά από αποφάσεις του Δημοτικού μας Συμβουλίου και στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης   πετύχαμε στην πράξη  ποσοστό 90% από τις προσλήψεις να αφορά κατοίκους της περιοχής μας καθώς και την υποχρέωση της ιδιωτικής εταιρίας ανταπόδοσης στην τοπική κοινωνία χρημάτων, έργων, δράσεων και προμηθειών,  περίπου 3.000.000 ευρώ ετησίως.

 

Από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων μας στο δήμο μας  επιλέξαμε το δύσκολο δρόμο της υπευθυνότητας και της λογικής. Αυτόν που οδηγεί στην ανάπτυξη και την πρόοδο της περιοχής μας και εξυπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα των δημοτών μας. Αυτόν που βοηθά την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Να γίνει μια χώρα παραγωγική, αξιοποιώντας το σύνολο των διαθέσιμων πλουτοπαραγωγικών της πόρων.

Αντιμετωπίσαμε  τη βία, τη μισαλλοδοξία, το λαϊκισμό και την εξαπάτηση,  ως μέσα προσωπικής προβολής και πολιτικής σταδιοδρομίας.

Υποστήκαμε και αντέξαμε την επίθεση της αλητείας, της βίας και της ανηθικότητας. Δεχθήκαμε ύβρεις, προσωπικές και οικογενειακές απειλές, προσωπικές επιθέσεις, προπηλακισμούς και καταστροφές της περιουσίας ορισμένων από εμάς. Αλλά αντέξαμε. Σταθήκαμε όρθιοι και δώσαμε τον ωραίο μας αγώνα.

 

Από το έτος 2012 είναι γνωστά τα πρωτοφανή  περιστατικά βίας που υποστήκαμε. Με την επίθεση στο δημαρχείο της Ιερισσού στις 30 Μαρτίου 2012, όπου άγνωστοι επιχείρησαν να κάψουν ζωντανούς  τα  μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου της πλειοψηφίας, όταν εκτόξευαν μολότοφ, πυρσούς και καπνογόνα μέσα στο Δημαρχείο όπου ήταν εγκλωβισμένοι σε ομηρία, επί 5 ώρες με κομμένο το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό. Με τον εμπρησμό δημοτικών οχημάτων, ιδιωτικών αυτοκινήτων των δημοτικών συμβούλων και την ολοκληρωτική καταστροφή του ιδιωτικού αυτοκινήτου του δημάρχου. Με τον εμπρησμό και την ολοσχερή καταστροφή  του αστυνομικού τμήματος της Ιερισσού. Με  ανοικτές απειλές για τη ζωή και την περιουσία  των μελών του δημοτικού συμβουλίου και των συμβούλων της προ του Άθω περιοχής, το σύνολο σχεδόν των οποίων υποχρεώθηκαν σε παραίτηση για να προστατεύσουν τις οικογένειές τους. Με την ολοκληρωτική καταστροφή   του εμπορικού καταστήματος της τότε προέδρου της δημοτικής κοινότητας Ιερισσού.  Με  καθημερινές επιθέσεις σε εργαζομένους μεταλλωρύχους, κατοίκους της Ιερισσού και της υπόλοιπης προ του Άθω περιοχής και καθημερινά  αναφέρονταν νέες, εντεινόμενες επιθέσεις σε οικίες εργαζομένων από ομάδες κουκουλοφόρων που εισέρχονταν ξημερώματα και με ρόπαλα στις αυλές των σπιτιών και τρομοκρατούσαν τις οικογένειες τους. Με πυροβολισμούς με ευθεία βολή  κατά αστυνομικών.  Με τους   εργαζόμενους φύλακες της ιδιωτικής μεταλλευτικής εταιρίας να περιλούζονται με βενζίνη και να απειλείται σοβαρά  η ζωή τους, την ώρα που ένοπλοι επιδρομείς κατέστρεφαν με εμπρησμό τις εγκαταστάσεις της και τις  ιδιωτικές περιουσίες τρίτων που βρίσκονταν στο χώρο για εργασία.

 

Στο κλίμα αυτό, ο κ. Καμμένος δε δίστασε να χρησιμοποιήσει κατ’ επανάληψη  τα μέσα μαζικής ενημέρωσης  διαδίδοντας και δημιουργώντας  αθλιότητες σε βάρος μας.

Στην τελευταία του δήλωση, αυτή  της 19.3.2018, με την ιδιότητα του υπουργού, προσπάθησε και πάλι να μολύνει την ατμόσφαιρα με την ίδια δηλητηριασμένη σκόνη της συκοφαντίας και του ψεύδους. Εξερχόμενος του δικαστικού μεγάρου Θεσσαλονίκης δήλωνε στο πανελλήνιο αναφερόμενος σε εμένα ότι δήθεν  αντιμετωπίζει: «…εκείνους που πιστεύουν ότι την εξουσία σ' αυτόν τον τόπο δεν την έχει η δύναμη των πολιτών, αλλά οι μεγάλες εταιρείες, οι πολυεθνικές, που με όργανα πολιτικούς, πληρώνοντάς τους θα εκτελούν τις δικές τους αποφάσεις...» Ζήτησε μάλιστα, συνεχίζοντας τη συκοφαντική σε βάρος μου επίθεση:  «…να δώσουν στη δικαιοσύνη λόγο όσοι χρησιμοποιήθηκαν ως μέσα για την επιδίωξη και το σκοπό αυτό. Ως δήμαρχος ο κ. Πάχτας, απ' αυτά που ξέρουμε μέχρι τώρα, εισέπραξε επισήμως 11 εκατ. 600 χιλιάδες από την «Ελληνικός Χρυσός» ….».


Καταφύγαμε στο φυσικό δικαστή για την παραδειγματική τιμωρία του κ. Καμμένου.

Άμεσα υποβάλαμε εναντίον του   έγκληση για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, ζητώντας την ποινική του τιμωρία,  όμως δε δόθηκε η απαιτούμενη άδεια από την πλειοψηφία της Βουλής στην οποία τότε συμμετείχε το κόμμα του. Ο κ. Καμμένος  επέλεξε να κρυφτεί πίσω από την ασυλία και την ιδιότητα του υπουργού της προηγούμενης κυβέρνησης. Αντίθετα με τις  ίδιες του τις δηλώσεις  για νομοθετική  κατάργηση της ασυλίας που  «… θα πρέπει να καταργηθεί για όλους τους πολιτικούς και βουλευτές...».

Δεν μπόρεσε όμως να αποφύγει την καταδίκη του από τα αστικά Δικαστήρια στα οποία υποχρεωθήκαμε να προσφύγουμε.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε κανέναν να κάνει το προσωπικό του κέφι, κερδίζοντας εφήμερες εντυπώσεις, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην κοινωνία και αυτό να μην έχει συνέπειες για τον ίδιο. Συκοφαντικές πρακτικές δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές.

Ούτε μπορούμε να εδραιώνουμε την  πολιτική παρουσία μας πάνω στη λάσπη, την αδικία και τον παραλογισμό.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανένα να εγκληματεί για ιδιοτελείς σκοπούς.

Γιατί έγκλημα είναι η σπίλωση της τιμής και της υπόληψης ενός ανθρώπου και μιας ολόκληρης δημοτικής παράταξης.

Γιατί έγκλημα είναι η σιωπή μπροστά στην αδικία, τη συκοφαντία, τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Ούτε μπορούμε να επιτρέπουμε να γίνεται στάχτη στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας  η ζωή και το ήθος κάθε πολίτη.
 

Κατά την κρίση του  Δικαστηρίου:  «…ο εναγόμενος προσέβαλε βαρύτατα την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος, καθώς αρχικά έκανε λόγο για μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες που χρηματίζουν πολιτικούς για να τους έχουν υποχείρια τους εκτελώντας τις αποφάσεις τους και αμέσως μετά τον κατονόμασε ευθέως, αναφέροντας για αυτόν ότι η εταιρία που εκμεταλλεύεται τα μεταλλεία της περιοχής έχει πληρώσει σε αυτόν πολλά εκατομμύρια Ευρώ, προκειμένου να ¨αλλοιώσει¨, όπως επί λέξει δήλωσε, την άποψη των δημοτών του που αντιτίθενται στην περιβαλλοντική καταστροφή της Χαλκιδικής. Παρέπεται από τα παραπάνω ότι οι εν λόγω αναφορές για το πρόσωπο του ενάγοντος είναι πρόδηλα μειωτικές και επιζήμιες για την πολιτική του σταδιοδρομία, καθώς αυτός παρουσιάζεται ως δήμαρχος που δεν ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα ούτε του Δήμου ούτε των δημοτών του, αλλά, έναντι προσωπικού οικονομικού οφέλους, προωθεί τα συμφέροντα της εταιρίας που εκμεταλλεύεται τα μεταλλεία, παραβλέποντας την περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλείται. Τα γεγονότα όμως αυτά είναι καθ’ ολοκληρία ψευδή…».

«…. η διαπιστωθείσα το 2013 υπέρβαση των επιτρεπόμενων ορίων αρσενικού στην πηγή υδροδότησης του οικισμού Νεοχωρίου του εν λόγω Δήμου δεν αποδείχθηκε τελικά ότι οφειλόταν στη λειτουργία των μεταλλείων, ενώ από πλευράς του ο ενάγων, που ήταν τότε δήμαρχος, έλαβε άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος και για τον λόγο αυτόν η, από 25/9/2013, μήνυση που είχε υποβάλει σε βάρος του ο εναγόμενος τέθηκε κατόπιν προκαταρκτικής εξέτασης στο αρχείο …».

«…τα χρηματικά ποσά των εκατομμυρίων Ευρώ, για τα οποία έκανε λόγο ο εναγόμενος στις δηλώσεις του, δε δόθηκαν στον ενάγοντα προσωπικά, αλλά, όπως προαναφέρθηκε, αποτελούσαν επίσημες δωρεές της εταιρίας ¨ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ¨ στον Δήμο Αριστοτέλη. Ο εναγόμενος εξάλλου γνώριζε το ψεύδος όσων ανέφερε,…».

«….άμεση γνώση ήδη από το 2014 είχε και για τις δωρεές της εταιρίας ¨ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ¨ προς τον δήμο Αριστοτέλη, αφού για το ζήτημα αυτό η βουλευτής του κόμματος του Μαρίνα Χρυσοβελώνη είχε υποβάλλει στα τέλη του 2013 δύο ερωτήσεις στη Βουλή, προδήλως σε συνεννόηση μαζί του, σε απάντηση των οποίων της χορηγήθηκαν οι αποφάσεις της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου για την αποδοχή των δωρεών αυτών …».

«…Αποδεικνύεται ακόμη ότι η ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία ¨ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε.¨, που από το 2003 εκμεταλλεύεται τα ανωτέρω μεταλλεία, προέβαινε ανά διαστήματα, ήδη πριν τη σύσταση του Δήμου Αριστοτέλη και στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής πολιτικής που εφάρμοζε, σε χρηματοδότηση διαφόρων δημοτικών έργων των προϋπαρχόντων Δήμων. Η πρακτική αυτή της εταιρικής κοινωνικής πολιτικής εντάθηκε κατά τη θητεία του ενάγοντος ως Δημάρχου, με δεδομένο και το ότι με την υπ΄ αριθμ. 201745/26.7.2011 κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας των εν λόγω μεταλλείων με ταυτόχρονη κατάργηση των προϋφιστάμενων περιβαλλοντικών όρων, η ως άνω εταιρία ανέλαβε, μεταξύ άλλων, την υποχρέωση να συνεισφέρει εμπράκτως στην τοπική κοινωνία με διάφορα έργα υποδομής….».

«….οι συγκεκριμένες δηλώσεις του εναγομένου … είχαν συκοφαντικό για τον ενάγοντα περιεχόμενο και προσέβαλαν εντονότατα την τιμή και την υπόληψη του τελευταίου, καθώς και την περαιτέρω πολιτική του σταδιοδρομία στην τοπική αυτοδιοίκηση…».

 

Κατά τον Αριστοτέλη,  «Το αληθινό και το δίκαιο έχουν απ' τη φύση μεγαλύτερη δύναμη απ' το ψέμα και το άδικο.». Η Δικαιοσύνη στέκεται όρθια. Οι υβριστές μας μένουν για άλλη μια φορά έκθετοι  για την αυθαιρεσία  των πράξεων και των λόγων  τους. Για το κακό που έκαναν στον τόπο και τους δημότες   μας.

Ο πολιτικός οφείλει να επιχειρηματολογεί και να αντιπαρατίθεται με σοβαρά και πολιτικά επιχειρήματα. Η ένδεια των επιχειρημάτων δεν πρέπει και δεν μπορεί να υποκαθίσταται με συκοφαντίες και ύβρεις στην πολιτική ζωή του τόπου. Η πολιτική ένδεια δεν μπορεί να επιβάλει το ψεύδος  και τον παραλογισμό.

Η κοινωνία στο τέλος πάντα αποβάλλει τους υβριστές και συκοφάντες. Τους θρασύδειλους που όταν φτάνει η ώρα της κρίσης επιχειρούν να πείσουν το Δικαστήριο ότι άλλα λένε και άλλα εννοούν. Όταν καταρρέει η συκοφαντία περί αρσενικού δημιουργούν αμέσως άλλη, περί χρηματισμού. Ή κρύβονται  πίσω από τη βουλευτική ασυλία για να αποφύγουν την κρίση της δικαιοσύνης. Σε αντίθεση με τις βροντώδεις δηλώσεις περί του αντιθέτου.

Έχουμε υποχρέωση απέναντι στην αλήθεια, στον τόπο μας και στις μελλοντικές γενιές να αντισταθούμε σε τέτοιου είδους άθλιες πρακτικές. Να  είμαστε σταθερά ασυμβίβαστοι με την πολιτική αλητεία.

Όση προσπάθεια και αν απαιτηθεί.

Όσο κόπο και αν χρειαστεί να καταβάλλουμε.

 Χρήστος Αστ. Πάχτας "