Δριμεία κριτική ασκεί ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Αριστοτέλη, Χρήστος Πάχτας στη Βουλευτή Χαλκιδικής του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Ιγγλέζη σχετικά με το δικαστήριο εναντίον κατοίκων της Ιερισσού.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της παράταξης "Όραμα πολιτών" η κ. Ιγγλέζη προσπαθεί έντεχνα να ρίξει και πάλι λάδι στη φωτιά και θέλει να δώσει τα διαπιστευτήρια της στο «κίνημα». Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η ανακοίνωσή της σχετικά με το δικαστήριο "είναι δυστυχώς γι’ αυτή ο μόνος τρόπος να κάνει αισθητή την παρουσία της και πάλι γιατί η αδράνεια και η ανυπαρξία της για κυβερνητική βουλευτή, είναι πρωτοφανής όχι μόνο στην περιοχή του δήμου μας αλλά και σε ολόκληρη τη Χαλκιδική".
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
"ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΙΓΓΛΕΖΗ, ΜΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
Πληροφορηθήκαμε την ανακοίνωση της βουλευτή Χαλκιδικής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αικατερίνης Ιγγλέζη σχετικά με το δικαστήριο της 21.9.2017, το οποίο αφορούσε στα θλιβερώς γνωστά στο πανελλήνιο γεγονότα της 30ης. 3.2012 στο δημαρχείο Ιερισσού, κατά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
Ως υπεύθυνη δημοτική αρχή είχαμε την ιδιαίτερη πολιτική, ηθική και νομική υποχρέωση να αναφέρουμε στη Δικαιοσύνη τις ενέργειες και συμπεριφορές που υπέπεσαν στην άμεση αντίληψή μας, στράφηκαν κατά της δημοτικής και ιδιωτικής περιουσίας, της σωματικής ακεραιότητας των συνδημοτών μας και των μελών του δημοτικού συμβουλίου. Ως δημοτική αρχή πράξαμε το αυτονόητο. Καταδικάσαμε τα γεγονότα γιατί στιγματίζουν τον τόπο μας, καλλιεργούν την τρομοκρατία και την ανασφάλεια στους συμπολίτες μας. Οδηγούν με βεβαιότητα στο δρόμο της διχόνοιας, του διχασμού και του μαρασμού της τοπικής κοινωνίας, κάτι που πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο.
Ακραίες πράξεις και συμπεριφορές απέναντι στα θεσμικά όργανα και σε συμπολίτες μας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά διαλυτικά φαινόμενα μιας εποχής, που δεν μας αξίζει και δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε.
Ταυτόχρονα ζητήσαμε την προστασία της λειτουργίας του θεσμού του δημοτικού συμβουλίου, αλλά κυρίως την προστασία των συμπολιτών μας που βλέπουν να καταστρέφεται η περιουσία τους και να απειλούνται καθημερινά η ζωή και η σωματική τους ακεραιότητα επειδή εργάζονται στη μεταλλευτική επιχείρηση της περιοχής, ζητώντας από εμάς επιτακτικά να παρέμβουμε προστατεύοντας την ανωνυμία τους.
Να υπενθυμίσουμε ότι η επένδυση των μεταλλείων στο δήμο Αριστοτέλη αποτελεί μια διαχρονική απόφαση της πολιτείας, που έκρινε ότι θα δώσει ανάπτυξη και απασχόληση στην περιοχή μας.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί με τις αποφάσεις του, στις επανειλημμένες προσφυγές όσων διαφωνούν με τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Όλες οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις από πλευράς Πολιτείας έχουν ελεγχθεί από τον πιο σοβαρό θεματοφύλακα των περιβαλλοντικών θεμάτων στη χώρα μας, που είναι το ΣτΕ.
Η επένδυση είναι όμως και μια απόφαση ενός μεγάλου τμήματος της τοπικής κοινωνίας που θέλει να ζήσει με αξιοπρέπεια και να διασφαλίσει το μέλλον των παιδιών της. Η ευθύνη απέναντι και σε αυτό το τμήμα της κοινωνίας είναι συλλογική ευθύνη.
Οφείλουμε να προστατέψουμε την ανάπτυξη και το δικαίωμα στην εργασία του κάθε δημότη. Κανείς δε μπορεί να στερήσει το ψωμί καμιάς οικογένειας. Αλλά ούτε και την ελπίδα αναγέννησης μιας περιοχής που τόσο έχει υποφέρει τα προηγούμενα χρόνια και που τώρα θέλει να αλλάξει το όνειρό της, να ξαναφέρει πίσω τα παιδιά της.
Η περιοχή μας έχει ανάγκη να αναπτύξει όλες τις οικονομικές δραστηριότητες αξιοποιώντας όλους τους υπαρκτούς πλουτοπαραγωγικούς πόρους. Αυτός ο τόπος μας χωράει όλους αρκεί να υπάρχουν κανόνες για την κάθε δραστηριότητα : μεταλλεία, τουριστική ανάπτυξη , πρωτογενή παραγωγή. Όλες οι δραστηριότητες μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά, όπως γίνεται σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου. Η Ελλάδα χρειάζεται ανάπτυξη για να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης και να ζήσει καλύτερες μέρες.
Ως δημοτική παράταξη είμαστε μια δύναμη ευθύνης. Ως τέτοια θα αναζητούμε σταθερά την ομαλότητα. Έχουμε ευθύνη να υπηρετούμε με όλες μας τις δυνάμεις τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Χρειάζονται τολμηρές πράξεις από όλους. Κυρίως υπευθυνότητα, συνεργασία, αλληλοκατανόηση, για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στους ανθρώπους.
Δε μπορούμε και δε θα κλείνουμε τα μάτια στις βιαιοπραγίες. Εμείς οφείλουμε να τις καταδικάζουμε. Ευθύνη αποκλειστική της Δικαιοσύνης είναι η απόδοση των ευθυνών. Να συμβάλλουμε όλοι στην απελευθέρωση της περιοχής από το κλίμα της Φοβίας και της τρομοκρατίας.
Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα η διαφωνία, η διαμαρτυρία, η αντιπαράθεση απόψεων και ιδεών, από την εγκληματική άσκηση βίας που τραυματίζει βάναυσα κάθε νομιμότητα μιας Ευρωπαϊκής χώρας και θέτει σε άμεσο κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Οι όποιες αντιρρήσεις στη Δημοκρατία, δε μπορούν να εκφράζονται με πρακτικές βίας και εγκληματικών πράξεων.
Η εφιαλτική καταγραφή της άλογης, άσκοπης, αδίστακτης βίας, αυτής που βιώσαμε κατά τον πλέον σκληρό τρόπο τη νύχτα της 30ης Μαρτίου 2012, θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο ταινίας τρόμου και λιγότερο σελίδα πραγματικής ιστορίας ενός υποτιθέμενου σύγχρονου, δημοκρατικού κράτους. Όμως ήταν απολύτως ακριβής. Να θυμίσουμε τα γεγονότα εκείνης της εφιαλτικής νύχτας. Να θυμίσουμε τις εξυβρίσεις, τις πρωτοφανείς απειλές, τα αντικείμενα που εκτοξεύτηκαν κατά των μελών του δημοτικού συμβουλίου σε ώρα συνεδρίασής του. Τους κουκουλοφόρους με ρόπαλα, ασπίδες και αυτοσχέδιες βόμβες μολότωφ. Τους συνεχείς πυροβολισμούς από κυνηγετικά όπλα. Τα καπνογόνα, τους αναμμένους πυρσούς και τις κροτίδες που ρίχτηκαν εντός του κτηρίου από παράθυρα που έσπαγαν. Τη συνεχή ρίψη αντικειμένων με στόχο το δημοτικό μέγαρο και τους εγκλωβισμένους σε αυτό. Τους αιμόφυρτους αστυνομικούς που αναζητούσαν καταφύγιο εντός του χώρου του δημαρχείου. Τον αστυνομικό που μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο και του έγιναν είκοσι ένα (21) ράμματα. Το δημότη που διακομίστηκε στο νοσοκομείο με σπασμένα πλευρά και υποχρεώθηκε δια ρητών απειλών να ανακαλέσει τη μήνυση του. Τη διακοπή της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και νερού στο δημαρχείο αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης. Τον εγκλωβισμό των μελών του δημοτικού συμβουλίου. Την απόπειρα εισβολής στο δημαρχείο. Την αιματηρή επίθεση που δέχθηκαν οι αστυνομικές ενισχύσεις από τον Πολύγυρο. Την καταστροφή με εμπρησμό δημοτικών οχημάτων και οχημάτων δημοτικών συμβούλων. Την ολοκληρωτική καταστροφή με εμπρησμό του αυτοκινήτου του τότε δημάρχου. Τις απόπειρες εμπρησμού με χρήση βενζίνης. Τη δραματική επέμβαση ειδικών δυνάμεων από τη Θεσσαλονίκη με επικεφαλής το στρατηγό τους και την εξίσου δραματική μεταφορά των εγκλωβισμένων δημοτικών συμβούλων με ισχυρή συνοδεία στο Κ.Υ. Παλαιοχωρίου στις 3.30 τα ξημερώματα.
Τα σχετικά με τα γεγονότα δημοσιεύματα είναι γνωστά: « Η Ιερισσός έζησε χθες μια νύχτα κόλασης», «Η Ιερισσός τη νύχτα της συνταγματικής εκτροπής», «Η ανακοίνωση της αστυνομίας για τη νύχτα ντροπής στην Ιερισσό».
Αυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα, έτσι ακριβώς έγιναν, είναι απολύτως αληθή και κανείς δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει. Δεν αμφισβητήθηκαν ούτε από το Δικαστήριο. Υπενθυμίζουμε τη δήλωση της προέδρου του δικαστηρίου: «Τα γεγονότα γίνανε και δεν τα αμφισβητεί κανείς.».
Τα γεγονότα έγιναν την 30.3.2012. H επίδοση των κλήσεων έγινε εκπρόθεσμα την 3.5.2017, αντί να γίνει εμπρόθεσμα μέχρι την 30.3.2017. Έτσι, λόγω της παρόδου πέντε ετών από την τέλεση των αποδιδόμενων πράξεων, το σύνολο των πλημμελημάτων, και το σύνολο των κακουργημάτων, που στο μεταξύ με νομοθετική ρύθμιση είχαν μετατραπεί σε πλημμελήματα, παραγράφηκαν. Αποτέλεσμα, καμία από αυτές τις πράξεις δεν ήταν δυνατό να εξεταστούν από το Δικαστήριο και δεν εξετάστηκαν.
Να θυμίσουμε την απόφαση του δικαστηρίου πριν την έναρξη της διαδικασίας: «Λόγω του ότι οι κλήσεις είχαν επιδοθεί την 3 Μαΐου 2017, όλα τα πλημμελήματα του κατηγορητηρίου δε θα εξεταστούν λόγω παραγραφής τους.».
Έτσι απέμειναν να δικαστούν μόνο τα εντελώς συγκεκριμένα κακουργήματα της πρόκλησης των εκρήξεων και των εμπρησμών. Τη μόνη πράξη που τελικά απέμεινε να δικαστεί και εξετάστηκε κατά την ακροαματική διαδικασία. Δεν είναι όμως δική μας δουλειά το να βρούμε τους ενόχους, ούτε θα είναι ποτέ. Είναι έργο άλλων και είναι έργο που στην περίπτωσή μας δεν έγινε.
Μετά από όλα αυτά αντί η κυρία εκπρόσωπος του ελληνικού κοινοβουλίου να συμβάλλει στην εκτόνωση της έντασης στην περιοχή του δήμου μας, ιδιαίτερα μετά από αυτή την απόφαση της δικαιοσύνης, προσπαθεί έντεχνα να ρίξει και πάλι λάδι στη φωτιά. Να δώσει τα διαπιστευτήρια της στο «κίνημα».
Είναι δυστυχώς γι’ αυτή ο μόνος τρόπος να κάνει αισθητή την παρουσία της και πάλι γιατί η αδράνεια και η ανυπαρξία της για κυβερνητική βουλευτή, είναι πρωτοφανής όχι μόνο στην περιοχή του δήμου μας αλλά και σε ολόκληρη τη Χαλκιδική.
Αντί να πάρει αποστάσεις από αλόγιστες πράξεις βιαιότητας και ακραίων συμπεριφορών, επιχειρεί να δικαιολογήσει τις πράξεις χαϊδεύοντας αυτιά κατά τρόπο αναχρονιστικό και επιζήμιο για τον τόπο. Οφείλει να κατανοήσει, ότι ο διάλογος για τις τοπικές αντιθέσεις δεν μπορεί να αντικαθίσταται από βιαιοπραγίες και βανδαλισμούς, γιατί τότε η δημοκρατία καταργείται και στη θέση της μπαίνουν οι ολέθριες δυνάμεις της αυθαιρεσίας, του περιθωρίου και των ακραίων πράξεων.
- Αν η κ. Ιγγλέζη ισχυρίζεται σκευωρία, αν γνώριζε κάτι τέτοιο και δεν απευθύνθηκε στη δικαιοσύνη, είναι ηθικά και νομικά εκτεθειμένη. Όφειλε ήδη από τότε, εδώ και πεντέμισι χρόνια, να έχει απευθυνθεί στη δικαιοσύνη.
- Αν η ίδια πιστεύει πραγματικά έστω και μια λέξη από αυτά που γράφει στην ανακοίνωσή της, είναι υποχρεωμένη να απευθυνθεί έστω και τώρα, αυτή η ίδια προσωπικά, στη δικαιοσύνη. Αν δεν το κάνει συνεχίζει να εκτίθεται. Ηθικά, πολιτικά και νομικά. Παραμένει εκτεθειμένη απέναντι στο σύνολο της τοπικής κοινωνίας.
Εμείς πιστεύουμε ότι απέναντι σε αυτές τις συμπεριφορές οφείλουμε να συνεχίσουμε με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τον αγώνα μας για να πείσουμε ότι ο δρόμος της συνεννόησης, της αλληλεγγύης, της αρμονικής συμβίωσης, της δημιουργικής συνύπαρξης όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων στην περιοχή μας και της ουσιαστικής συμμετοχής όλων για να αντιμετωπίσουμε με προοπτική τα προβλήματά μας , είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει ελπίδα στον τόπο μας.
Και αυτό δεν το οφείλουμε μόνο στον εαυτό μας. Το οφείλουμε πάνω από όλα και πρώτα τόσο στον ίδιο το δημοκρατικό θεσμό όσο και στους συνδημότες μας που έχουμε χρέος να υπηρετούμε και να υπερασπιζόμαστε. Και αυτό αποτελεί μια συλλογική ευθύνη. Είναι, πολύ απλά, ευθύνη όλων¨.
