Το Ζαγκλιβέρι τιμά σήμερα με ευλάβεια και μεγαλοπρέπεια την Αγία Ακυλίνα που τα άγια αίματά της χύθηκαν ποτάμι για τον Χριστό και έβαψαν τη Μακεδονική γη του Ζαγκλιβερίου.
Πλήθος πιστών από την Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική, αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας προσήλθαν στον Ιερό Ναό της Αγίας στο Ζαγκλιβέρι για να συμμετέχουν στις λατρευτικές εκδηλώσεις και να προσκυνήσουν τα ιερά της λείψανα της Αγίας Ακυλίνας.
Το απόγευμα τελέστηκε Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός, όπου προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμφιπόλεως κ.κ. Χριστοφόρος και μαζί του συγχοροστάτησαν ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ.κ. Παύλος και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ.κ. Θεόκλητος. Στη συνέχεια έγινε λιτανεία του σκηνώματος της Αγίας Ακυλίνας στους δρόμους του Ζαγκλιβερίου.
Παρέστησαν ο Υφυπουργός Υγείας κ. Δημήτριος Βαρτζόπουλος, ο Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης κ. Θεοφάνης Παπάς, η Αντιπεριφερειάρχης Χαλκιδικής κα Αικατερίνη Ζωγράφου, η τ. Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης Π.Κ.Μ. κα Βούλα Πατουλίδου και άλλοι επίσημοι.
Η μετακομιδή των Ιερών Λειψάνων της Αγίας νεοπαρθενομάρτυρος Ακυλίνας της Ζαγκλιβερινης, από την Όσσα του Λαγκαδά, όπου θαυματουργικώς βρέθηκαν, στον τόπο όπου η Αγία γεννήθηκε και μαρτύρησε, στο Ζαγκλιβέρι, έγιναν το 2013 με απόφαση της Μητρόπολης Ιερισσού.
Ο βίος και το μαρτύριο της Αγίας Ακυλίνας
Η Αγία Ακυλίνα καταγόταν από το χωριό Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης και ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς. Ο πατέρας της όμως, σκότωσε ένα Τούρκο, μετά από φιλονικία μαζί του. Για ν' αποφύγει την τιμωρία του θανάτου, δέχτηκε τον μουσουλμανισμό. Αλλά η μητέρα της έμεινε σταθερή στον Χριστό και κάθε μέρα δίδασκε στην Ακυλίνα την αρετή και την πίστη. Παρά τις επίμονες προσπάθειες του πατέρα της και τις απειλές των Τούρκων, η Ακυλίνα δεν αρνήθηκε τον Χριστό. Όταν την οδηγούσαν στο μαρτύριο την ακολουθούσε και η μητέρα της, που την παρότρυνε σ' αυτό. Η Ακυλίνα ήλεγχε με θάρρος τους Τούρκους και τη θρησκεία τους, με αποτέλεσμα να πεθάνει μαρτυρικά, μετά από πολυήμερο ραβδισμό, στις 27 Σεπτεμβρίου 1764 μ.Χ. σε ηλικία 19 ετών.
Κανείς δεν γνωρίζει που εναπόθεσαν οι συντοπίτες της το τίμιο λείψανο της. Λέγεται πως οι Τούρκοι θέλησαν ακόμη και νεκρή να την κάνουν δική τους , γι' αυτό και διέταξαν να την θάψουν στο τούρκικο νεκροταφείο που ήταν κοντά στο τζαμί για να ικανοποιήσουν έτσι τον άσβεστο εγωισμό τους. Έτσι κι έγινε. Το θεόσταλτο όμως φως, που σαν άστρο κατέβηκε από τον ουρανό και στάθηκε πάνω από τον τάφο της, ήταν το σημείο που υποχρέωσε τους χριστιανούς συμπατριώτες της να κλέψουν το σώμα της και να το ενταφιάσουν κάπου όπου θα ήταν ασφαλές.
Κατά την παράδοση, τα ονόματα των τολμηρών αυτών ανθρώπων ήταν Τσόπλας, Καλημέρης και Μπούκλας, οι οποίοι λέγεται ότι έκαναν όρκο να μην μαρτυρήσουν ποτέ σε κανέναν το μυστικό, γιατί θα υπήρχε ο φόβος να βρεθεί το άγιο λείψανο της στα χέρια των Τούρκων. Χριστιανοί πολλοί έχουν φύγει έκτοτε από τη ζωή με τον καημό να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα της. Σήμερα έχει χτιστεί προς τιμήν της περικαλλής και μεγαλοπρεπής Ιερός Ναός.
