Σημαντικούς σταθμούς της ιστορίας, ξεκινώντας από την προϊστορική εποχή και φτάνοντας μέχρι το παρόν, θυμίζουν στους μαθητές οι τοίχοι του Δημοτικού Σχολείου της Γαλάτιστας στη Χαλκιδική μέσα από τις ζωγραφιές – έργα πέντε γυναικών του Πολιτιστικού Συλλόγου Τεχνών «Οι Ανθεμούσες».
Οι καλλιτέχνιδες του Συλλόγου, οι οποίες στη διάρκεια της πανδημίας είχαν διακοσμήσει με ζωγραφιές τις βρύσες και τους τοίχους του χωριού τους, φέτος, στα τέλη του Ιανουαρίου έπιασαν ξανά τα πινέλα τους για να ζωγραφίσουν και να ομορφύνουν αυτή τη φορά το εσωτερικό του Δημοτικού Σχολείου.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τη δράση, η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Τεχνών «Οι Ανθεμούσες» Μαρία Μαλτέζου εξηγεί: «Στη διάρκεια της καραντίνας, επειδή δεν μπορούσε να λειτουργήσει το Τμήμα Εικαστικών του Συλλόγου, ζωγραφίσαμε γλάστρες και βρύσες του χωριού καθώς και κάποιους τοίχους. Επίσης, πριν από δύο χρόνια είχαμε ζωγραφίσει εικόνες από το παλιό αλφαβητάριο στους εξωτερικούς τοίχους του Δημοτικού Σχολείου της Γαλάτιστας.
Τον περασμένο Ιανουάριο δεχτήκαμε πρόταση από τον διευθυντή του Δημοτικού να ζωγραφίσουμε τους εσωτερικούς τοίχους του Σχολείου, το οποίο έχει τρεις ορόφους. Βρήκαμε σχέδια σε συνεργασία με τη δασκάλα εικαστικών του Σχολείου. Προσπαθήσαμε να βρούμε εικόνες και στοιχεία που να αρέσουν στα παιδιά. Πιάσαμε τα πινέλα και το έργο ολοκληρώθηκε στα μέσα Μαρτίου».
Η Άννα Γκιώργκη-Τσιόκανου, η Μαρία Γούσιου, η Δήμητρα Καναβά, η Μαρία Μαλτέζου και η Γερακίνα Χατζούδη ήταν τα μέλη του Συλλόγου που ανέλαβαν να ζωγραφίσουν τους τοίχους του Σχολείου. «Φτιάξαμε μία ιστοριογραμμή στον τρίτο όροφο του Σχολείου, με στοιχεία από την εποχή του λίθου, την εποχή του χαλκού, τη γεωμετρική, την αρχαϊκή, την κλασική, την ελληνιστική, τη ρωμαϊκή, τη βυζαντινή εποχή, την Τουρκοκρατία, την Ελληνική Επανάσταση του 1821, την Ελλάδα του 19ου αιώνα, την επέκταση της Ελλάδας, τον Μεσοπόλεμο, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη μεταπολεμική περίοδο, τη μεταπολίτευση μέχρι και το σήμερα. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι οι τοίχοι «αφηγούνται» ή «διδάσκουν» τα παιδιά σταθμούς της ιστορίας.
Επίσης στον τρίτο όροφο κάναμε ένα δέντρο που απλώνονται τα κλαδιά του μέχρι και το ταβάνι και από κάτω ο διευθυντής έφτιαξε, με παλέτες, καναπέ για να κάθονται τα παιδιά. Στον δεύτερο όροφο, επειδή ο χώρος ήταν γεμάτος με κάδρα που είχε το Σχολείο, ζωγραφίσαμε στις κολόνες αριθμούς και γράμματα ελληνικά και αγγλικά, και κάναμε κάποιες μικρές ζωγραφιές για να μην το φορτώσουμε πάρα πολύ. Στον κάτω όροφο, μπροστά στις αίθουσες ειδικών μαθημάτων κάναμε από μια ζωγραφιά σχετική με το μάθημα που διδάσκεται. Σε έναν κοινόχρηστο χώρο, όπου έχουν τοποθετηθεί τραπεζάκια και μαξιλάρες, ζωγραφίσαμε ένα ποντικάκι που διαβάζει. Εκεί μπορούν να καθίσουν τα παιδιά, να φάνε το κολατσιό τους στα διαλείμματα και να διαβάσουν.
Να σημειώσω ότι έχει γίνει μια πολύ ωραία δουλειά από το διευθυντή και το διδακτικό προσωπικό του Σχολείου, χάρη στην οποία το Σχολείο έχει γίνει πολύ φιλικό και τα παιδιά στα διαλείμματα μπορούν να ακούνε μουσική από τα μεγάφωνα. Έχει μια εικόνα που δεν τη βλέπουμε συχνά σε σχολεία που συνήθως είναι πιο απόμακρα, πιο παγερά. Τις ημέρες που πηγαίναμε να ζωγραφίσουμε βλέπαμε ότι άρεσε στα παιδιά αυτό που κάναμε καθώς και με πόση χαρά πήγαιναν στο σχολείο» προθέτει η κ. Μαλτέζου.
Να σημειωθεί ότι ο Σύλλογος, στο πλαίσιο μιας Ημέρας Περιβάλλοντος, είχε δεχτεί πρόταση από τη Δημοτική Κοινότητα προκειμένου να ζωγραφιστεί μια παραδοσιακή βρύση της Γαλάτιστας. Οι κυρίες του Συλλόγου δέχτηκαν και βλέποντας την ανταπόκριση του κόσμου ζωγράφισαν, στη διάρκεια της καραντίνας, και άλλες βρύσες αλλά και κάποιους τοίχους κτιρίων του χωριού. Η δράση τους συνεχίστηκε στην Παλαιόχωρα, ενώ ακολούθως ζωγράφισαν 24 έργα, με θέμα το έργο των γιατρών και των νοσηλευτών στη διάρκεια της πανδημίας, τα οποία δώρισαν στο νοσοκομείο Πολυγύρου.
