Δήλωση της Κατερίνας Ιγγλέζη σχετικά με την καταδίκη του 77χρονου συναγωνιστή μας από τη Μ. Παναγία
Στις 30/5/2017 εκδικάστηκε μετά από τέσσερα χρόνια η υπόθεση κατοίκου και συναγωνιστή από τη Μ. Παναγία ο οποίος κατηγορούνταν για σωρεία αδικημάτων, όπως παρακώλυση συγκοινωνιών, διατάραξη κοινής ειρήνης και αντίσταση.
Δεν η πρώτη φορά που τα δικαστήρια Πολυγύρου εκδίδουν καταδικαστική απόφαση εις βάρος των μελών του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη Χρυσού στη περιοχή, αλλά πραγματικά αυτή τη φορά ξεπέρασαν τους εαυτούς τους σε σκληρότητα, δηλώνοντας “απόλυτα βέβαιοι” για την ενοχή του 77χρονου κατηγορούμενου.
Είναι απαράδεκτο για τη δικαιοσύνη να επιβάλει μία τέτοια ποινή σε ένα ηλικιωμένο άνθρωπο με λευκό ποινικό μητρώο, που ξυλοκοπήθηκε άγρια από τις αστυνομικές δυνάμεις, που χρειάστηκε να νοσηλευτεί για έξι ολόκληρες μέρες, που του απαγορεύθηκαν οι επισκέψεις από τους δικούς του ανθρώπους διότι νοσηλευόταν φρουρούμενος ωσάν επικίνδυνος τρομοκράτης. Είναι αυτονόητο βέβαια ότι αυτή η απαγόρευση περισσότερο στόχευε στο να μην φανούν τα τραύματά του στους οικείους και τους συναγωνιστές του, παρά σε οτιδήποτε άλλο ,όπως η διαφύλαξη της Δημόσιας Ασφάλειας.
Αφού λοιπόν στον “κατηγορούμενο” συνέβησαν όλα τα παραπάνω δραματικά και απαράδεκτα, και ενώ στη θέση του θα έπρεπε να βρίσκονται οι θύτες και όχι το θύμα, το δικαστήριο τον καταδίκασε και από πάνω με 12μήνη φυλάκιση με τριετή αναστολή, επιβραβεύοντας έτσι τις πρακτικές των δυνάμεων καταστολής και προκαλώντας την οργή του κινήματος.
Είναι η δεύτερη φορά το τελευταίο διάστημα (μετά την καταδίκη στις 1/12/2016 τριών συναγωνιστών μας) που διατρανώ την άδικη μεταχείριση των δικαστηρίων προς τα μέλη του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη Χρυσού.
Επιμένω στην από 24/5 δήλωση μου ότι «η κυβέρνηση είναι στην πλευρά των αγωνιστών της Χαλκιδικής» και δεν δέχομαι ότι αυτή μου η τοποθέτηση είναι προκλητική, όπως αναφέρθηκε σε κάποια δημοσιεύματα.
Θα ήθελα να ρωτήσω γιατί κατηγορούμαστε ακριβώς στη συγκεκριμένη περίπτωση;
Διότι δεν έχουμε ως σημαία μας τη διαφθορά και δεν παρεμβαίνουμε στην Ελληνική δικαιοσύνη, ανεξαρτήτως του αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε κάθετα με κάποιες από τις αποφάσεις της;
Η αλλαγή σε αυτή τη χώρα μπορεί να προέλθει από ένα σύνολο διαφορετικών πρακτικών και αλλαγή πολιτικής, και δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή, πρωτίστως από τον Ελληνικό λαό η ωμή παρέμβαση στη δικαιοσύνη.
Ωστόσο και η δικαιοσύνη, πρέπει να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί, και να μην ξεχνάει ότι με βάση το Σύνταγμα “οι αποφάσεις των δικαστηρίων εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού λαού” (άρθρο 26).
Κλείνοντας, επαναλαμβάνω την αμετακίνητη θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, υπέρ όλων όσων υπερασπίζονται το περιβάλλον, την υγεία και τον τόπο τους!
